1 Johannes 4:18 Er is in de liefde geen vrees, maar de volmaakte liefde drijft de vrees uit. De vrees houdt immers straf in, en wie vreest, is niet volmaakt in de liefde.
Wiens liefde is volmaakt? Die van u?
Nee, want ….
wij hebben Hem lief, omdat Hij ons eerst liefgehad heeft (1 Johannes 4:19).
Eerst Hij, dan wij.
Gelukkig maar.
God is liefde…
en wij hebben de liefde die God tot ons heeft, gekend en geloofd. God is liefde en wie in de liefde blijft, blijft in God, en God in hem (1 Johannes 4:16).
Gods liefde was en is volmaakt. Gods liefde was en is onvoorwaardelijk en ze is een liefde, niet alleen met het woord en met de tong, maar met de daad en in waarheid. Want Hij IS liefde. Hij moet wel liefhebben, omdat Hij, als Hij dat niet zou doen, zijn karakter geweld zou aandoen.
Dus heeft Hij zelfs Zijn vijanden lief.
Want toen wij nog krachteloos waren, is Christus op de bestemde tijd voor goddelozen gestorven. Want bij hoge uitzondering zal iemand voor een rechtvaardige sterven; hoogstens immers heeft iemand de moed om voor de goede mens te sterven. God echter bevestigt Zijn liefde voor ons daarin dat Christus voor ons gestorven is toen wij nog zondaars waren. Veel meer dan zullen wij, nu wij gerechtvaardigd zijn door Zijn bloed, door Hem behouden worden van de toorn. Want als wij, toen wij vijanden waren, met God verzoend zijn door de dood van Zijn Zoon, hoeveel te meer zullen wij, nu wij verzoend zijn, behouden worden door Zijn leven (Romeinen 5:6-10).
Hij hunkerde en hunkert naar Zijn schepsel, ook al heeft Hij genoeg aan Zichzelf. Want hoewel Hij God is, is Hij menselijker dan wij denken.
Maar gelukkig, Zijn liefde is geen menselijke liefde, maar de liefde van de Liefde Zelf, van God Zelf:
Is God dan niet rechtvaardig?
Ja, God is rechtvaaridg, maar Zijn rechtvaardigheid is een van de vele facetten van Zijn liefde:
1 Korinthe 13, het hoofdstuk dat de liefde beschrijft en daarmee ook een afspiegeling geeft van Gods liefde, zegt, dat de liefde zich niet verblijdt over de ongerechtigheid, maar dat ze zich verheugt in de waarheid (dus onwaarheid is ongerechtigheid, maar dat tussen haakjes).
In Galaten 5 wordt de vrucht van de Geest gezet tegenover de werken van het vlees, de werken van ongerechtigheid. En die vrucht begint met liefde. De vrucht van de Geest is liefde, vrede, vreugde, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing.
Dus God is, als de Liefde Zelf, zeker rechtvaaridg. Hij is rechtvaardig tegenover mensen, maar Hij is ook rechtvaardig ten opzichte van Zichzelf. En daarom zal Hij eenmaal de ongerechtigheid en de onrechtvaardige mensen oordelen.
Maar …..
Zijn liefde is ook geduldig.
Zij roept, lokt en trekt. Zij wacht erop aanvaard te worden.
Dus ….
Gods liefde is volmaakt.
Gods liefde is rechtvaardig.
Gods liefde is geduldig.
Maar Gods liefde drijft ook alle vrees uit:
Er is in de liefde geen vrees, maar de volmaakte liefde drijft de vrees uit. De vrees houdt immers straf in, en wie vreest, is niet volmaakt in de liefde (1 Johannes 4:18).
Gods liefde doet roepen: Abba Vader:
Want u hebt niet de Geest van slavernij ontvangen, die opnieuw tot angst leidt, maar u hebt de Geest van aanneming tot kinderen ontvangen, door Wie wij roepen: Abba, Vader (Romeinen 8:15)!
Gods liefde is een liefde met de daad:
Mijn lieve kinderen, laten wij niet liefhebben met het woord of met de tong, maar met de daad en in waarheid (1 Johannes 3:18). Als wij zo moeten zij, is God zeker zo.
Gods liefde geeft en ze geeft goede dingen:
Als u, die slecht bent, uw kinderen dan goede gaven weet te geven, hoeveel te meer zal uw Vader, Die in de hemelen is, goede gaven geven aan hen die tot Hem bidden (Mattheüs 7:11).
Gods liefde onthoudt u niets:
Hoe zal Hij, Die zelfs Zijn eigen Zoon niet gespaard maar voor ons allen overgegeven heeft, ons ook met Hem niet alle dingen schenken (Romeinen 8:32)?
Gods liefde gaf ons zelfs Zijn Zoon ….
ja, God zij dank voor Zijn onuitsprekelijke gave (2 Korinthe 9:15)!
He …
mensen …
misschien begrijpt u niet alles of heel weinig.
Misschien begrijpt u niet hoe alle beloften in Christus ja en amen kunnen zijn, terwijl u er niets van ziet.
Er zijn antwoorden, maar bedenk allereerst dit:
Wie zal mij scheiden van de liefde van Christus? Verdrukking, of benauwdheid, of vervolging, of honger, of naaktheid, of gevaar, of zwaard (Romeinen 8:35)?
Dit is een retorische vraag. Een vraag waarop je geen antwoord verwacht, omdat het antwoord duidelijk is.
En het antwoord is: Niemand!
Niets en niemand zal u scheiden van de liefde van Christus. Verwerp Hem niet. Ga naar Hem toe, voor het eerst of opnieuw. Vraag wat u niet begrijpt aan Hem. Eenvoudig help roepen is al genoeg. Hoewel Hij verwacht dat u volwassen wordt, krijgt u zeker antwoord. Hij weet waar u woont. Hij kent u bij naam. Hij hoeft niet naar uw omstandigheden, uw geschiedenis of uw wonden te vragen, want er is Hem nooit iets ontgaan. En hoewel Hij de discipelen hun ongeloof verweet tijdens de storm, hielp Hij wel.
God is genoeg.
Zijn liefde is genoeg.
Zijn beloften Zijn genoeg.
Zijn woord is genoeg.
Het vlees is niet nut. Het heeft geen enkel nut, het doet geen enkel goed, het wordt nooit bekeerd, het stinkt (o, wat haat ik het), negeer het, maar …
Christus is genoeg tot in eeuwigheid.