God bevrijdde het volk Israël verlost uit de slavernij in Egypte op grond van het verbond dat Hij sloot met Abraham, met andere woorden, op grond van de belofte die Hij deed aan Abraham en aan Christus (zie de vorige aflevering voor de onderbouwing van het feit, dat Hij de belofte niet alleen deed aan Abraham, maar ook aan Christus):
Exodus 2:23-25 Het gebeurde vele dagen daarna, toen de koning van Egypte gestorven was, dat de Israëlieten zuchtten en het uitschreeuwden vanwege de slavenarbeid. En hun hulpgeroep vanwege de slavenarbeid steeg omhoog tot God. Toen hoorde God hun gekerm, en God (Hebreeuws – elohim = de drieenige God) dacht aan Zijn verbond met Abraham, met Izak en met Jakob. En God zag naar de Israëlieten om en ontfermde Zich over hen.
God Zelf leidde het volk uit Egypte, door de woestijn, naar het beloofde land, het land Kanaän. God wordt een Engel genoemd, Exodus 23:20 en 21 Zie, Ik zend een Engel voor u uit om over u te waken op de weg en u te brengen naar de plaats die Ik gereedgemaakt heb. Wees op uw hoede voor Zijn aangezicht en luister naar Zijn stem. Verbitter Hem niet, want Hij zal uw overtredingen niet vergeven, omdat Mijn Naam in het binnenste van Hem is. Deze Engel was God Zelf, omdat Hij kon vergeven en omdat Gods naam, dus Gods wezen, in Hem was.
Dat deze Engel God Zelf was, blijkt ook uit het feit, dat Hij de Engel van het verbond wordt genoemd, dus Degene was, Die het verbond bij de berg Sinaï met het volk Israël sloot, Richteren 2:1 En een Engel van de HEERE ging van Gilgal naar Bochim en zei: Ik heb u uit Egypte geleid en u in het land gebracht dat Ik aan uw vaderen gezworen heb. En Ik heb gezegd: Ik zal Mijn verbond met u niet verbreken, voor eeuwig.
Deze Engel was God de Zoon, de nog niet vleesgeworden Zoon van God, Christus, Maleachi 3:1 Zie, Ik zend Mijn engel (Johannes de Doper), die voor Mij de weg bereiden zal. Plotseling zal naar Zijn tempel komen die Heere Die u aan het zoeken bent, de Engel van het verbond (Christus), in Wie u uw vreugde vindt. Zie, Hij komt, zegt de HEERE van de legermachten.
Christus leidde het volk uit Egypte, door de woestijn, naar het beloofde land en woonde in de tabernakel en later in de tempel:
Exodus 40:34-38 Toen overdekte de wolk de tent van ontmoeting, en de heerlijkheid van de HEERE vervulde de tabernakel, zodat Mozes de tent van ontmoeting niet kon binnengaan, omdat de wolk daarop bleef en de heerlijkheid van de HEERE de tabernakel vervulde. Telkens als de wolk opsteeg van boven de tabernakel, braken de Israëlieten op tijdens al hun tochten. Maar als de wolk niet opsteeg, braken zij niet op, tot op de dag dat hij opsteeg. Want de wolk van de HEERE was overdag op de tabernakel, en ‘s nachts was er een vuur in, voor de ogen van heel het huis van Israël tijdens al hun tochten.
Christus troonde, als Koning van Israël, op het verzoendeksel van de ark in de tabernakel:
1 Samuel 4:4 Toen zond het volk boden naar Silo, en men bracht vandaar de verbondsark van de HEERE van de legermachten, Die tussen de cherubs (de engelen op het verzoendeksel) troont; en de twee zonen van Eli, Hofni en Pinehas, waren daar met de ark van het verbond van God.
De Septuaginta, de gezaghebbende vertaling van het Hebreeuwse Oude Testament in het Grieks, waaruit vaak geciteerd wordt in het Nieuwe Testament, noemt het verzoendeksel dan ook de genadetroon.
Christus verliet Zijn troon en het land Kanaän vanwege de zonden van het volk Israël Ezechiël 10:18 en 19 Toen ging de heerlijkheid van de HEERE weg, van boven de drempel van het huis, en bleef boven de cherubs staan. En de cherubs hieven hun vleugels op, en verhieven zich voor mijn ogen bij hun vertrek van de aarde, en de wielen tegelijk met hen. Ieder stond stil bij de ingang van de Oostpoort van het huis van de HEERE, met de heerlijkheid van de God van Israël van bovenaf boven hen.
Christus was met het volk Israël getrouwd en had bij de Sinaï een huwelijksverbond met hem gesloten, maar het volk baarde niet. Het bracht geen vruchten voort. Het hoereerde met andere goden. Dus verliet Christus de tempel en het land; maar niet voorgoed. Want Hij voorspelt in Jeremia 31:31 en 32:
Zie, er komen dagen, spreekt de HEERE, dat Ik met het huis van Israël en met het huis van Juda een nieuw verbond zal sluiten, niet zoals het verbond dat Ik met hun vaderen gesloten heb op de dag dat Ik hun hand vastgreep om hen uit het land Egypte te leiden – Mijn verbond, dat zij verbroken hebben, hoewel Ík hen getrouwd had, spreekt de HEERE.
Christus voorspelt Zijn terugkeer. Goed nieuws dus: het evangelie. En Hij zendt op Zijn beurt een engel voor Zich uit, die de weg voor Hem zal banen, ook in de woestijn, Markus 1:1-3 Het begin van het Evangelie van Jezus Christus, de Zoon van God. Het is zoals er geschreven staat in de profeten: Zie, Ik zend Mijn engel voor Uw aangezicht, die voor U uit Uw weg gereed zal maken (Maleachi 3:1, zie hiervoor), en: De stem van iemand die roept in de woestijn: Maak de weg van de Heere gereed, maak Zijn paden recht.
Johannes bereidt de weg voor Israëls Koning op twee manier voor:
1. Hij zalft Hem, Lukas 3:21 en 22 En het geschiedde, toen al het volk gedoopt was, en Jezus ook gedoopt was (door Johannes) en aan het bidden was, dat de hemel geopend werd, en dat de Heilige Geest op Hem neerdaalde in lichamelijke gedaante als een duif. En er kwam een stem uit de hemel die zei: U bent Mijn geliefde Zoon, in U heb Ik Mijn welbehagen!
En Lukas 4:16-19 En Hij kwam in Nazareth, waar Hij opgevoed was, en ging naar Zijn gewoonte op de dag van de sabbat naar de synagoge, en Hij stond op om te lezen. En aan Hem werd het boek van de profeet Jesaja gegeven, en toen Hij het boek opengedaan had, vond Hij de plaats waar geschreven stond: De Geest van de Heere is op Mij, omdat Hij Mij gezalfd heeft; Hij heeft Mij gezonden om aan armen het Evangelie te verkondigen, om te genezen wie gebroken van hart zijn, om aan gevangenen vrijlating te prediken en aan blinden het gezichtsvermogen, om verslagenen weg te zenden in vrijheid, om het jaar van het welbehagen van de Heere te prediken.
2. Hij roept het volk op tot bekering van zonden. De Koning was weggegaan vanwege de zonden van het volk, Hij kon alleen terugkomen als ze schuld beleden en zich van hun zonden bekeerden, Markus 1:4 en 5 Johannes kwam in de woestijn en doopte en predikte een doop van bekering tot vergeving van zonden. En heel het Judese land en de inwoners van Jeruzalem liepen naar hem uit; en zij werden allen door hem gedoopt in de rivier de Jordaan, terwijl zij hun zonden beleden.
Het volk moest ook vruchten voortbrengen, die beantwoorden aan hun bekering, Lukas 3:7 en 8 Hij zei tegen de menigte die uitliep om door hem gedoopt te worden: Adderengebroed, wie heeft u laten weten dat u moet vluchten voor de komende toorn? Breng dan vruchten voort in overeenstemming met de bekering, en begin niet bij uzelf te zeggen: Wij hebben Abraham als vader; want ik zeg u dat God zelfs uit deze stenen voor Abraham kinderen kan verwekken.
Het volk moest doen, waarin ze uiteindelijk hadden gefaald, vruchten voortbrengen.
Maar ….
Johannes gaf ook nog veel andere aansporingen en verkondigde het volk het Evangelie (Lukas 3:18). Hij wees vooruit naar het huwelijksverbond, dat nog komen zou. Hij (..)doopte wel een doop van bekering (van zonden), maar hij zei ook tegen het volk dat zij moesten geloven in Hem Die na hem kwam, dat is in Christus Jezus (Handelingen 19:4).
Er moest een nieuw huwelijk komen, een nieuw huwelijksverbond. God moest Zelf zorgen voor vrucht en dat zou Hij ook doen, Jeremia 31:33 Voorzeker, dit is het verbond dat Ik na die dagen met het huis van Israël sluiten zal, spreekt de HEERE: Ik zal Mijn wet in hun binnenste geven en zal die in hun hart schrijven. Ik zal hun tot een God zijn en zíj zullen Mij tot een volk zijn. Ezechiël zegt het zo: Ik zal Mijn Geest in uw binnenste geven. Ik zal maken dat u in Mijn verordeningen wandelt en dat u Mijn bepalingen in acht neemt en ze houdt (Ezechiël 36:27).
Christus, de Schepper van hemel en aarde, roept het volk Israël nog onder het oude verbond op tot vreugde, wijst vooruit naar het nieuwe verbond en bewaart zo voor wanhoop: Zing vrolijk, onvruchtbare, u die niet gebaard hebt, breek uit in gejuich en jubel het uit, u die geen weeën gekend hebt, want de kinderen van de eenzame zijn talrijker dan de kinderen van de getrouwde, zegt de HEERE. Vergroot de plaats voor uw tent, laat men uw tentkleden wijd uitspannen, wees niet terughoudend, verleng uw touwen, sla uw pinnen vast.
Want u zult zich rechts en links uitbreiden, uw nageslacht zal de heidenvolken in bezit nemen en de verlaten steden bevolken. Wees niet bevreesd, want u zult niet beschaamd worden; word niet rood van schaamte, want u zult niet te schande worden. Ja, u zult de schande van uw jeugd vergeten, en niet meer denken aan de smaad van uw weduwschap. Want uw Maker is uw Man, HEERE van de legermachten is Zijn Naam, en uw Verlosser is de Heilige van Israël, de God van heel de aarde zal Hij genoemd worden (Jesaja 54:1).
En Hij was Zelf de eerste vrucht van het volk, Mattheüs 1:18 De geboorte van Jezus Christus was nu als volgt. Terwijl Maria, Zijn moeder, met Jozef in ondertrouw was, bleek zij, nog voordat zij samengekomen waren, zwanger te zijn uit de Heilige Geest.
En Hij heeft geleden en is gestorven om voor nog meer vrucht te zorgen, want (..) Als de tarwekorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft hij alleen, maar als hij sterft, draagt hij veel vrucht (Johannes 12:24).
Hij is weer opgestaan en heeft Zijn Geest uitgestort en eenieder die Zich tot Hem bekeert en met Hem trouwt, zal de Geest die door Ezechiël was voorspeld ontvangen en zal vruchten voortbrengen in overeenstemming met die bekering, want de vrucht van de Geest is (..): liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, zelfbeheersing (Galaten 5:22).
Dat geldt niet alleen voor de Jood, maar ook voor de Griek, want er is geen onderscheid (Romeinen 3:21).
Christus’ nageslacht zal de heidenvolken in bezit nemen, want in Hem zijn alle volken van de aarde gezegend.
Zo is Hij ook hun Maker en hun Man, hun Verlosser, ja de God van heel de aarde .…
opdat God alles en in allen zou zijn.